επικελαδώ

ἐπικελαδῶ, -έω (ποιητ. τ.) (Α)

επιδοκιμάζω κάτι διά βοής, επευφημώ («ὧς Ἕκτωρ ἀγόρευ’, ἐπὶ δὲ Τρῶες κελάδησαν», Ομ. Ιλ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + κελαδώ «φωνάζω δυνατά»].